De Italiaanse Grand Prix van 2005 op het legendarische circuit van Monza was getuige van een spannende competitie tussen Kimi Raikkonen en Fernando Alonso, de twee leidende coureurs van het seizoen. Dit is niet alleen een race om positie op het circuit, maar ook een hevige concurrentie in de kampioenschapsrace, wanneer beiden op hun hoogtepunt zijn en de krachtigste auto’s van dat moment bezitten.
Raikkonen, in McLaren-kleuren, valt op door zijn uitstekende snelheid op rechte wegen, dankzij de krachtige Mercedes-motor en de verfijnde aerodynamica van de MP4-20. Een startstraf na de kwalificatieronde dwong hem echter om vanaf de elfde positie te starten, wat een grote uitdaging vormde voor de Finse racer. Met zijn gedurfde rijstijl en uitstekende autobeheersing maakte Raikkonen een reeks indrukwekkende inhaalacties om naar de topposities te klimmen.Vooraan toonde Renault-coureur Fernando Alonso een consistente vorm en uitstekend racemanagement. De R25 van Alonso heeft niet zo’n sterke snelheid in het rechte stuk als de McLaren, maar blinkt uit in de bochten dankzij zijn uitgekiende aerodynamische ontwerp. Alonso oefende constante druk uit om zijn positie te beschermen, terwijl hij de pitstoptactiek optimaal benutte om zijn voorsprong op de sterke aanval van Raikkonen te behouden.
